بلبل يكي از پرندگاني است كه در آثار شاعران زياد به كار برده شده است . در آثار بيشتر شاعران از آواز بلبل تعريف شده است و بيشتر هم آواز بلبل را سخن عشق توصيف مي كنند سعدي گويد :

دانی چه گفت مرا آن بلبل سحری        تو خود چه آدمیی کز عشق بی‌خبری

 و برخي هم آواز بلبل را بيان رموزعشق مي دانند و يا آواز او را گفتگوي عاشقانه با معشوق كه گل نيز نماد معشوق مي باشد مي دانند .  

منوچهري

بلبل شیرین زبان بر جوزبن راوی شود     زندباف زندخوان بر بیدبن شاعر شود

لطفا براي مشاهده بقيه به ادامه مطلب مراجعه فرماييد .

در آغاز كتاب عطار بعد از ستايش خدا و نعت پيامبر اكرم به بيان داستان سير و سلوك مي پردازد . در قسمت اول مجمع مرغان را مي گويد . در اين قسمت ابتدا به تعريف از هدهد كه در داستان او نقش پير و مرشد را در طريقت برعهده دارد ، تعريف مي كند و چند خصوصيت او را بيان مي دارد كه يكي از مهمترين خصوصياتي كه بايد هدهد به عنوان پير و مرشد برعهده داشته باشد رازداري مي باشد.

    « تا صاحب سر سليمان آمدي       از تفاخر تاجور زان آمدي

    ديو را در بند و زندان باز دار         تا سليمان را تو باشي راز دار»

بعد به تعريف از چند پرنده ديگر مي كند و هركدام را نيز به خصوصيتي از يك پيامبر دعوت مي نمايد او از طوطي با اشاره به آتش نمرود و ابراهيم ، كبك بااشاره به ناقه صالح ، باز و ماجراي غار و پيامبر اكرم (ص) ، دراج و اشاره به حضرت عيسي ، عندليب و اشاره به آواز داود ، طاووس و اشاره به ماجراي مار و حضرت آدم و ........

لطفا براي ديدن بقيه مطلب به ادامه مراجعه فرماييد .